De hond dient een ruime en open veldaanpak te tonen waarbij veel ruimte wordt genomen; maar de Braque Français, die met zijn intelligentie en karakter werkt, mag nooit de indruk geven getemd of gemechaniseerd te zijn. Wanneer hij vooruit steekt of wanneer hij vertraagt of zelfs dezelfde plek nogmaals voorbijloopt, is dit vaak omdat hij voelt dat hij het risico loopt om een stuk wild voorbij te lopen dan wel op te laten vliegen. Deze karakteristiek, alsook occasionele kortstondige grondcontroles dienen de hond niet kwalijk genomen te worden, juist integendeel.

De kop dient zo goed als in het verlengde van de ruglijn gehouden te worden. In ieder geval is het niet zo dat deze immobiel is en kan de kop soms net boven of onder de horizontale ruglijn gedragen worden. De hond dient namelijk op zoek te gaan naar waar de verwaaiing zich bevindt afhankelijk van de omstandigheden van het terrein alsook de weercondities. Men krijgt de indruk dat de hond de situatie de baas is. Hij is zeer opmerkzaam en, ten gevolge van het aanpassen van zijn kophouding, kan niets hem ontgaan.

Het voorstaan is zeer intens maar niet cataleptisch (de hond bevriest niet). De Braque Français behouden alle aandacht tijdens het voorstaan zodat zij gepast kunnen omgaan met het “coulé”.

De ideale positie voor de Braque Français bij het voorstaan is de staande positie. Het hoofd in de richting waar de verwaaiing vandaan komt, de oren een beetje gespitst, het oog gefixeerd, de staart minder hoog geheven dan bij de Duitse Staande en compleet stil (geen kwispelende staart).

Als de voorjager ver achterop is, kan het zijn dat de hond zijn kop draait naar de voorjager en vervolgens terug naar het wild alsof de hond de exacte plaats wilt aangeven waar het wild zich bevindt. Op dat moment dient de hond immobiel te zijn en mag hij niet vooruitgaan (couleren) naar het wild tenzij in opdracht van zijn baas.

Het opstoten van het wild kan min of meer energiek zijn maar is steeds autoritair. In alle gevallen moet de Braque Français gespannen blijven; het gebeurt soms, ondanks een autoritair coulé, dat het wild teveel afstand neemt, de hond kan dan enkele meters spoor lopen alvorens terug directe verwaaiing op te nemen.

De hond moet steady zijn bij het opvliegen van het wild en dient tevens schotvast te zijn.